John Banville – Strafford & Quirke

Banville heeft een hekel aan zijn eigen werk. “They’re all a standing embarrassment.” Gelukkig heeft hem dat er niet van weerhouden om naast zijn literaire werk een serie misdaadromans te schrijven rond het duo Strafford & Quirke in het Ierland van de jaren 50. Van de vorige eeuw hoor je erbij te schrijven, maar die toevoeging past ook bij mij tegenwoordig en daarom laat ik het maar.

Banville, geboren in Wexford in 1945, wordt door literaire critici geroemd om zijn stijl en zijn donkere humor. Naast zijn literaire werk publiceerde hij in 2007 zijn eerst misdaadroman rond de patholoog Quirke onder het pseudoniem Benjamin Black. Drie hiervan zijn verfilmd met Gabriel Byrne in de hoofdrol. Er zijn inmiddels tien Quirkes, waarvan de laatste drie met Strafford. In Sneeuw wordt Strafford geïntroduceerd. Hij vindt misdaadromans eigenlijk “cheap fiction”, dat past wel bij de hekel die hij heeft aan zijn eigen werk, maar het is een ouderwets genoegen om deze serie te lezen.

Strafford is een een protestante speurder in een voornamelijk katholiek politekorps. Ook nog een protestant van goede huize. Een man opgesloten in zijn onvermogen om contact te maken, maar wel een scherpe speurder. Zet daar Quirke tegenover, katholiek die wel van een glaasje houdt, en je hebt een fraai duo. Daarbij heeft Quirke een hekel aan Strafford en is laatstgenoemde beducht voor de patholoog. Zeker als hij ook nog een verhouding begint met diens dochter die vele jaren jonger is dan hijzelf.

Verwacht geen snelle thrillers met nagelbijtende spanning. Ik moest denken aan de Waddenthrillers van Mathijs Deen. Mooi geschreven, misdaden worden rustig opgelost met aandacht voor de omgeving, maar vooral voor de personages.